Қуттии гузариш як таҷҳизоти зарурии ёрирасон аст, ки асосан дар ҳуҷраи тоза истифода мешавад. Он асосан барои интиқоли ашёи хурд дар байни майдони тоза ва майдони тоза, майдони ғайри тоза ва майдони тоза истифода мешавад. Барои таъмини кори муътадили он ва тоза нигох доштани он нигохубини дуруст зарур аст. Ҳангоми нигоҳ доштани қуттии гузариш ба нуктаҳои зерин диққат диҳед:
1. Тозакунии мунтазам: Қуттии гузариш бояд мунтазам тоза карда шавад, то чанг, лой ва дигар партовҳоро тоза кунад. Истифодаи тозакунандаҳое, ки дорои моддаҳои заррача ё ҷузъҳои зангзананда мебошанд, худдорӣ намоед. Пас аз анҷоми тозакунӣ, сатҳи мошин бояд хушк карда шавад.
2. Нигоҳ доштани мӯҳр: Тасмаҳои мӯҳр ва протюмаҳои қуттии гузаришро мунтазам тафтиш кунед, то боварӣ ҳосил кунед, ки онҳо солим мебошанд. Агар он вайрон ё пир шуда бошад, мӯҳр бояд сари вақт иваз карда шавад.
3. Сабтҳо ва нигоҳдории сабт: Ҳангоми нигоҳ доштани қуттии гузариш сана, мундариҷа ва тафсилоти тозакунӣ, таъмир, калибрченкунӣ ва дигар амалиётҳоро дохил кунед. Барои нигоҳ доштани таърих, арзёбии кори таҷҳизот ва ошкор кардани мушкилоти эҳтимолӣ сари вақт истифода мешавад.
(1) Бо истифодаи собит маҳдуд аст: Қуттии гузариш бояд танҳо барои интиқоли ашёе, ки тасдиқ ё тафтиш карда шудааст, истифода шавад. Қуттии гузаришро бо мақсадҳои дигар барои пешгирии ифлосшавӣ ё истифодаи нодуруст истифода бурдан мумкин нест.
(2) Тозакунӣ ва дезинфексия: Қуттии гузаришро мунтазам тоза ва дезинфексия кунед, то боварӣ ҳосил кунед, ки ашёҳои интиқолшуда олуда нашаванд. Аз воситаҳо ва усулҳои тозакунии мувофиқ истифода баред ва стандартҳо ва тавсияҳои дахлдори гигиениро риоя кунед.
(3) Тартиби амалиётиро риоя кунед: Пеш аз истифода бурдани қуттии гузариш, кормандон бояд тартиби дурусти корро, аз ҷумла усули дурусти истифодаи қуттии гузариш ва риояи тартиботи бехатарии ғизо ва талаботи гигиениро ҳангоми интиқоли ғизо фаҳманд ва риоя кунанд.
(4) Аз ашёи пӯшида худдорӣ намоед: Аз қуттии гузариш аз интиқоли зарфҳои пӯшида ё ашёи бастабандӣ, ба монанди моеъ ё ашёи нозук худдорӣ намоед. Ин ихроҷ ё ашёеро, ки на ҳама ба қуттии гузаргоҳ мерасанд, коҳиш медиҳад, то эҳтимолияти ифлосшавии байниҳамдигарӣ, истифодаи дастпӯшакҳо, тазкикҳо ё дигар асбобҳо барои кор кардани қуттии гузариш ва хатари шикастани ашёи интиқолшавандаро коҳиш диҳад.
(5) Гузаронидани ашёи зараровар манъ аст. Аз қуттии гузаргоҳ гузаштани ашёи зараровар, хатарнок ё манъшуда, аз ҷумла маводи кимиёвӣ, ашёи оташгиранда ва ғайра қатъиян манъ аст.
Лутфан қайд кунед, ки пеш аз анҷом додани нигоҳдории қуттии гузариш тавсия дода мешавад, ки ба дастури истифода ва дастури нигоҳдории аз ҷониби истеҳсолкунанда пешниҳодшуда муроҷиат кунед, то риояи рамзҳо ва талаботҳои мувофиқро таъмин кунед. Илова бар ин, нигоҳубини мунтазами пешгирикунанда ва санҷишҳои даврӣ метавонанд дар ошкор ва ҳалли мушкилоти эҳтимолӣ кӯмак расонанд ва кори мӯътадил ва кори тозаи қуттии гузаришро таъмин кунанд.
Вақти фиристодан: январ-09-2024